На денешен ден

[James]

Neka pociva vo mir. Majstor na svojot zanaet.

[karamba]

И Дарко се одјави, нек му е лесна земја

[Canemakedonski]

Многумин не напуштија годинава. Лесна му земја.

[IgorMKD]

Респект, голем човек

[Iko]

Na deneshen den, 15-ti Juni - vo 1219-ta godina, vo blizina na tvrdinata Danorum, vo kvechernite chasovi, dojde go golemata Bitka kaj Lindanis (Lindanis e staroto, pagansko, pred-Hristijansko ime na deneshniot glaven grad na Estonija - Talin) - vo koja, od edna strana uchestvuvashe Danskata Kralska Armija pod hrabrata komanda na togashniot Danski kral Valdemar 2-ti Estridsen i nejzinite Vendski sojuznici pod komanda na Vendskiot Vojvoda Vislav 1-vi, Princot od Rugija - i Estonskite paganski Baltski pleminja Revali i Harijani od druga strana...

Vo zhestokata bitka koja traeshe do nokjnite chasovi, Dancite i nivnite Vendski sojuznici - uspeaa da go odbijat silniot napad na Estonskite paganski Balti - i vo zhestokiot kontra-napad celosno gi porazija, so shto, po celi 21-na godina na zhestoki borbi vo "Severnata Krstonosna Vojna" (koja zapochna vo 1198-ta godina, na povik na togashniot Papa Selestin 3-ti, koj vo 1193-ta godina - gi povika site hristijanski kralstva od Centralna i Severna Evropa - da zapochnat zhestoki voeni kampanji protiv svoite Baltski paganski sosedi - kako bi gi hristijanizirale, a i protiv svoite Ruski sosedi na istokot - kako istite od Pravoslavieto - bi se stavile pod kontrola na Rimo-Katolichkata Crkva vo Vatikan) - Estonskite paganski Balti bea konechno porazeni, i Dancite go sozdadoa svoeto Dansko Vojvodstvo Estonija (koe postoeshe do 1346-ta godina, a za koj period - site Estonski paganski Balti bea koi milum, a koi silum - celosno pokrseni i potpolno hristijanizirani)...

Bitkata kako bitka - predstavuvashe kraj na borbite vo Baltichkiot region...so prethodnite uspeshni voeni kampanji protiv Baltichkite pagani (Vendite, Livonijanite, Latgalijanite, Selenijanite, Saremanite, Kurlandite, Semigalijanite, Masovjanite i Estoncite) - celiot region na Balktikot - od Prusija, preku Litvanija, Kurlandija, Letonija, Estonija, Gotland, pa se do Karelija - beshe potpolno zbrishan, i site ovie narodi bea porobeni i na sila pokrsteni...se razbira - onie koi odbija - ne dochekaa ni 5-et minuti pred da im letne glavata, ili pred da bidat zhivi na kladi izgoreni kako "djavolovo seme" i "porod na nechastiviot"...

Pobedata vo ovaa bitka - vo voen aspekt (barem vo pogled na voenata heraldika) e znachajna od prostiot fakt, shto za nea se vrzuva prviot (deneska istoriografski dokazhan, verifikuvan i opshto-prifaten) istoriski podatok za zvanichna armiska upotreba na edno nacionalno zname - Danskoto nacionalno zname ("Danebrog") - a koe deneska e seushte vo zvanichna, oficijalna drzhavna upotreba - i toa potpolno neizmeneto vo svojot oblik, boi, simboli i vid - so shto istoto, deneska e i zvanichno najstaroto nacionalno-drzhavno zname na svetot, a koe e seushte vo oficijalna upotreba, eve bezmalku - polni 8-sum veka...






Osokoleni od ovie lesni pobedi vo Baltikot - "Severnite Krstonosci" nabrgu potoa se nafrlija vrz Ruskite zemji, ochekuvajkji deka i tamu gi chekaat lesni pobedi i bogat plen...dlaboko se izlazhaa...soochuvajkji se so daleku pogolem, pomokjen i poorganiziran neprijatel (a koj vekje beshe hristijaniziran) - "Severnite Krstonosci" vo slednite nekolku decenii, krv prolija vo potoci i majchino mleko proplukaa na Istokot...mokjnite Ruski vojvodstva - pod komanda na sposobnite princovi od Jaroslav, Novgorod, Pskov, Vladimirov, Pereslav i ostanatite (predvodeni od najmokjniot togashen Ruski vlastelin - Princot Aleksandar Jaroslavovich Rurik od Novgorod - Velikiot Knez na Kievska Rusija, poznat i pod svoeto popularno ime Aleksandar "Nevski") - im nanesoa edna cela serija na katastrofalni porazi so straotni zagubi, pa nemajkji drug izbor - vo 1290-ta godina, bezmalku eden vek od koga zapochna - "Severnata Krstonosna Vojna" zavrshi so polovichen uspeh...Baltichkite pagani bea skrsheni i pokrsteni - no Pravoslavnite Rusi triumfiraa i ne dozvolija da bidat pokatolicheni...nabrgu po ovie nastani i po celosniot poraz na Mongolite vo Rusija - zapochna sozdavanjeto na mokjnoto Moskovsko Knezhevsto (koe go zameni Knezhevstvoto na Kievska Rusija)...so toa - beshe poplochen patot na sozdavanjeto na najgolemata togashna Istochno-Evropska sila - Ruskoto Carstvo (a podocna i na Ruskata Imperija - koja stana Evropska i Svetska sila svoevremeno)...iliti so eden zbor - probuvajkji da gi skrshat i porobat Rusite - "Severnite Krstonosci" samo povekje gi vplotija i sojuzija vo edna golema nacija....i so toa nesvesno - Zapadnite sili si sozdadoa nov mokjen neprijatel koj vo slednite vekovi kje im predstavuva vistinska nokjna mora...i svoeviden koshmar - od koj seushte den-deneshen stravuvaat...

[МАРТИН]

кој походи биле и овие крстоносниве то страшно нешто.... а да не збораме кој фанатици биле шоти ИСИС денешен

[Iko]

Za volja na istoriskata pravdina - da ne gi "kudime" samo Zapadnite krstonosci, bidejkji, zhiva-vistina e i deka "Istochnite" pokrstuvanja ne bea ama bash nishto "poblagi" vo svojata nametnatost, surovost i brutalnost...

Eve na primer (bidejkji gi spomnav Rusite vo prethodniot post) - go imame sluchajot so pokrstuvanjeto na Rusite...od deneshen aspekt - istiot chin - mozhe komotno da se okvalifikuva kako brutalen i krvav genocid - sproveden na rechisi histerichen nachin od strana na fundamentalistichki fanatizam...

Spored site merodavni istoriski zapisi - prvoto "pogolemo" krshtevanje na Kievskite Rusi (togash seushte pagani) se sluchuva vo "letniot period" na "leto Gospodovo 6496-to" (letoto, 988-ta Godina od Nashata Era) - po direktna naredba na togashniot Veliki Knez na Kievska Rusija - Vladimir 1-vi Svjatoslavovich Rurik - poznat ushte i kako "Vladimir-Monomah" ("Vladimir-Samoborecot")...istiot - do samo 8-sum godini pred toa, bil revnosen Slovenski pagan - no, prospektot na nov silen sojuz so mokjnata Vizantiska Imperija - od nego maltene preku-nokj, sozdade "revnosen Hristov vernik"...

Site istoriski merodavni podatoci ukazhuvaat deka istiot chin na masovno pokrstuvanje, najverojatno se ima odvieno vo periodot na mesec Juli - i trael chetiri dena (spored nekoi naznaki - od 12-ti do 16-ti Juli, 988-ta)...se odvival pod strog nadzor na do zabi vooruzhenata i teshko oklopena strazha na mokjnata Kievska "Vengerska" Garda (paradoksalno, i samata sochineta od Vikinshki platenici, generaciski izmeshani so Baltite i Istochnite Sloveni - a koi "Vengerski" Vikinzi i samite togash bile seushte Nordiski pagani, i toa revnosni) - i bil nabljuduvan od strana na Vizantiski oficeri i sveshtenici isprateni od Konstantinopol "specijalno za toj svet chin" - po naredba na togashniot mokjen Vizantiski Imperator Vasilij 2-ri Roman Porfirogenid, narechen podocna i "Vulgaro-Ktonos" ("Bugaro-Ubiecot" - radi krvaviot masakar po Belasichkata Bitka)...

Procenkite se deka okolu 2-va miliona Kievski Rusi (pristignati po "Knyazhevskaya Zapovyad" od celata zemja) se na brzina i vo grupi masovno pokrstuvani tie 4-ti dena...ne e poznato kolku odbile (a ne bile malce) - no poznato e deka tie koi odbivale da se pokrstat i da primat prichest - tuka, na istoto mesto kade na bregovite na Dnjepar se vrshelo pokrstuvanjeto - bile na lice mesto vednash egzekutirani so sechenje na glavata ili zakoluvanje..."bez pardon" za pol, vozrast, pozicija...koj nekjel da ja "primi Hristovata ljubov" - kvrc glavcheto smesta...nikogash ne e utvrden brojot - na tie koi odbile, no predpostavkite se deka edna pettina od tie dva miliona Kievski Rusi - odnosno, okolu 400-tini iljadi narod - e potepan i sotren tie chetiri dena...

Spored zborovite zapishani vo dnevnikot na eden od Vizantiskite oficeri prisuten na toj chin (i zgrozen od istiot) - Generalot Nikifor Jovan Skliros (Nichephoras Ioannis Skleiross):

"Dnjepar, taa golema, dlaboka i shiroka reka - celi chetiri dena techeshe crven i krvav...nikogash vo zhivotot ne sum videl takov straoten kolezh...Gospodi - smiluvaj mi se, poarno da bev slep..."

Taka da...tie prikaski za "svetoto" Pravoslavie ili "kletiot" Katolicizam - bar istoriski, voopshto ne drzhat voda...lichno mene - odsekogash mi se rabotelo za dve moshne slichni bandi - na edna te ista mafijashka crkvema organizacija...i ova go kazhuvam sosema otvoreno - kako chovek koj i te kako veruva vo Boga, mu se moli sekojdnevno i chita biblija redovno...i proklet bil - ako nekogash ja doveram svojata verba i iskonska vera - vo racete na tie gnasni lopuzhi i smrdeni lazhgovci...sotoni - veshto zadskrieni pod mantija..."licem-svetci"...
.

[МАРТИН]

http://centarnews.net/HQ/mk/index.php/n ... ram-junaci" onclick="window.open(this.href);return false;

23 јуни 2001 година. Еден наполнил 19, друг 22 години. Премлади. Подготвени за секаков предизвик. Онака како што сме се заколнале и потпишале. Позади нас беа долгите борби во селото Матејче.

Претходно во Ваксинце, Слупчане и Гошинце. Танушевци и Тетовскиот регион. Две заседи, жртви и ранувања. Се бев направил околу 70 килограми. Ништо поарни не беа ни другите. Немавме редовен контакт и средби со најблиските - роднините и пријателите. Од една страна државата во безредие.

Од друга страна на граничните премини колони граѓани кои одат кон летните одморалишта.Одзивот за воено полициски обврзници едвај достигнуваше 25 проценти. А ние сме се собрале 30-тина воини со тенк и транспортер и ќе го напаѓаме взори североисточниот дел на селото Арачиново. Кој од кој одбрани, стројни, одмерени, стегнати...па на цела мака и насмеани. Решени да победиме во секоја битка, како и во претходните.

Свират куршуми, татнат гранатите. Хелихоптери го надлетуваат местото и дејствуваат во непосредна близина, непосредно пред нас. Грмат тенковските и минофрлачките гранати. Ечат пушките. Сонцето пече.
КОКИ, АЦЕ, ОЛИВЕР, АТАНАС !

Толку лични и стројни. Обучени и воспитани на највисоко ниво. Гордост на секоја специјална единица. Се знаевме со години, од клупите во средното полициско училиште. Верни другари и браќа.
Вториот ден, во попладневните часови, во сред битка, КОКИ ќе ми дофрли: Некни правев свадба, жената ми е бремена. Нека ти е со среќа брате, туку нели ти следуваат слободни денови? – му честитав и со восхит го запрашав човекот со кој четири години бевме во ист павиљон. Се вратив веднаш после свадбата – ми рече. Неможам да седам дома додека вие овде гинете за Македонија. Ќе помине и ова Тонка, луѓето ќе ни бидат благодарни. Не дочека да ја види својата рожба, ќерка која денес го носи неговото име !!!

Во сред таа жештина го погледнував и си помислував со какви храбри браќа сум опкружен. Аце братот, штотуку се пријави доброволно во единицата. Повеќепати доаѓаше и не посетуваше во нашата база, и при секоја посета повторуваше: Мора да ме земете со вас, онаму каде што одите вие, во јуначките битки ! Не ми се седи на страна. А штотуку доби син, неговиот наследник.

Оливер, најмалад борец од Башино село, велешко. Тие денови не оставаше никој да биде пред него. Цело време беше пред нас, јуначки водеше битка – гради вгради со непријателот. Шест дена подоцна подлегна на тешките рани со кои се здоби. Денес кога ќе го поминете тунелот пред Велес, кај Башино село, лево на ридот се вее јарбол над неговото почивалиште и не потсетува на братот Оливер.

Атанас, храбар струмичанец кој штотуку заплови во брачните води. Јунак кој го прифати татковинскиот позив и останаа достоен и верен на заклетвата. И тој не дочека да го види својот син, својатата рожба кој денес го носи неговото име. Премногу го почитуваше и споменуваше ликот и делото на нашиот Делчев.

Денот привршуваше. Ушите ни зуеја од стотината испукани зољи, минофрлачи и другото оружје кое тие денови го користевме во борбите. Започна уште една битка, но многу посилна и пожестока. Се разви борба. Повеќето од нас не бевме во можност да возвраќаме на нападот. Безброј свирежи на куршуми пролетуваа покрај нас.

Се тресеше земјата. Имав чуство дека овојпат нема да се извлечеме. Го бев стиснал еден голем камен, а еден од браќата се фрли врз моите нозе. (истиот оној камен кој го има на фотографијата подолу).



Немаше простор за многу маневрирање и движење. Нападот беше силен. Возвраќавме онолку колку што можевме. Залегнати во некаков неправиле круг од неколку метри, еден до друг. Се погледнавме со братот Коки, кој ме погледна со насмевка и израз на лицето, кој како да сакаше да ми каже : Издржи брат, ќе помине и ова!
Во еден момент погледите ни се изгубија. Силни татнежи, експлозии одекнаа токму на местото каде што бевме залегнати. Токму помеѓу нас. Силината на ударите ме издигнаа над земјата. Огромна прашина и жештина. Лежев некое време. Ниту слушав ниту пак можев да гледам што се случило. После некое време се допирав со едната рака, по лицето и градите. Неможев да станам. Се обидов да ползам и така некако после некое време да се подисправам.

Подобро да не станев, подобро прашината да не паднеше. Подбро да можев да направам нешто за ова да не се случи. Загинаа наши браќа. Се проли крвта на нашите другари. Тие неможеа да се исправат, неможеа да станат.. Неколкумина од другите браќа бараа помош... Ранети, свиткани, крвареа. Толку силни и достојни што стискаа заби од болка но не пуштија ниеден глас, ниеден лелек. Ги погледнував во очите.
Успеав да се свртам на грб. Оружјето уште дејствуваше. Некое време гледав во блискиот рид и во небото. Лебдев. Станавме и започнавме да помагаме на браќата. Имав завои во левиот џеб.

Денес КОКИ, АЦЕ, АТАНАС и ОЛИВЕР не се со нас. Но тие сеуште не чуваат со нивните дела, со нивните млади ликови кои нигогаш нема да остарат.
Денес, кога гледам црвена боја помислувам на моите браќа. На црвената крв која тој ден се разли по земјата, крвта која ни ги натопи униформите и лицата.
Денес, многумина луѓе не ги споменуваат и не ги почитуваат делата на нашите јунаци. Заборавија на храбрите битки онака како што не ги заборавија битките од пред двеилјади години, од пред сто години.
Денес, кога алчноста и себичноста кулминира се повеќе.
Денес, кога гледам новопримени колеги и со почит се поздравувам. Им ја стискам раката, им ги гледам очите. Во тие очи честопати знам да ги препознаам моите соборци.
Денес, исто како и целиве изминати 15 години народот и државата не ни возврати за нашите жртви, за нашите дела. Повеќето молчеа и менуваа теми. Бесрамно молчеа пред херојските дела на нашите браќа.
Денес, други лажни јунаци раководат со мојата татковина. Денес, ја гледам мојата татковина. Онаква, за каква што не се боревме и не гиневме.
Денес, оние најнеповиканите лигуши и мивки ми кажуваат како требало да се работи, како да се постават работите на безбедносен план и како да се брани државата.
Денес оние против кои се боревме и оние кои не се повикаа на поканите за мобилизација ми се потсмевнуваат со иронија потикнати од злото и завидливоста која ги опседнала нивните тела и души.

Барем да се ЗАБЛАГОДАРЕА. Не на нас кои останавме живи и ги трпиме неправдите, туку на оние кои паднаа за Македонија. Исклучок и чест на поединци!!!

Таа ноќ си дојдов дома. Ние кои бевме на таа позиција не ослободија за кратко од понатамошни ангажмани. Кога стигнав на полноќ во мојот дом се поздравив со моите, кажувајќи им дека сум имал лесен ден. Несакав да се грижат и да знаат за судбината за моите браќа. Го изгаснав светлото и си легнав во мојата соба. Лицето го бев стиснал во перницата и молчев до зорите, кога ми заѕвони телефонот и ме повикаа да бидам во стрелачкиот (почесен) вод со кој требаше достоинствено да се испрати еден од нашите браќа.

Денес честопати седам сам на некоја клупа или во некоја подалечна природа и се присетувам на моите браќа. Ех, какви луѓе беа тоа. Немам јас толку зборови со кои би ја опишал нивната човечност, храброст и јунаштво!!!

Тоа беа воини, борци и јунаци на кои ЈАС сега им велам: БЛАГОДАРАМ ЈУНАЦИ !!!

Став на Тони Ангелески, одликуван бранител на РМ, автор на публикацијата АМАНЕТ, колумнист, обучуван и воспитуван во средното полициско училиште и факултетот за безбедност.

[alvarhanso]

Денеска навршуваат 100 години (илити еден век) од почетокот на Битката на Сома (Battle of the Somme / Bataille de la Somme / Schlacht an der Somme).
Повеќе од милион загинати, којзнае колку исчезнати и ранети во овој општ колеж кој траел до средината на Ноември.
https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_the_Somme" onclick="window.open(this.href);return false;





"Somme. The whole history of the world cannot contain a more ghastly word."
Friedrich Steinbrecher

[Iko]

Ako se zeme vo predvid kako istata zavrshi - so pravo se smeta za edna od najgolemite, najbrutalnite i najkrvavi bitki vo istorijata na vojuvanjeto...no istovremeno i bitka - vo koja obete krajno tvrdoglavi strani, i pokraj straotniot kolezh i ogromnite zagubi - ne postignaa bukvalno nikakov uspeh...

Eden od najstraotnite - a istovremeno i najzaludni i potpolno jalovi boevi bilo koga voden, vo koj direktno zaginaa vkupno nad 968-sum iljadi vojska (a sose onie koi podocna im podlegnaa na ranite - nad 1-en milion i 332-ve iljadi) - a se toa, i siot toj straoten pokolj za smetka na beznachajno pomestuvanje na frontalnata linija na sektor od edvaj okolu 48-sum kilometri (bukvalno - ni edna dvaesettina od sevkupnata linija na Zapadniot Front vo Prvata Svetska Vojna) - vo sevkupna dlabochina od smeshni 4.8 do najmnogu 9.7 km...ni deset kilometra ne se pomesteni vo reon potesen od pedeset kilometra - za celi chetiri ipol meseci besomuchno mavanje, i po nad sevkupno 1.3 miliona zaginati dushi vo toj bezdushen pokolj...

Eden bezduzhen - i totalno blesav pokolj...uverlivo - edna od najbezvezni i najnepotrebni klanici vo sevkupnata voena istorija na choveshtvoto...bitka - koja totalno ja razotkri nesposobnosta na site tri "glavni" Zapadni Generalshtabovi (Germanskiot, Francuskiot i Britanskiot) - da svatat deka makar se davele vo reki krv - ne mozhe da se pobedat megjusebno...zatoa - bea potrebni ushte polni dve godini na krvava vojna i machno klanje, vo koe dopolnitelni milioni i milioni dushi ischeznaa - za da site konechno prepapsaat i rechat: "Ok...dosta beshe od ovie retardirani imbecilshtini!"...

I kje mi kazhat posle nekoi - deka chovekot e inteligentno bitie...pfff-ha-ha-ha-haaaaa...

[МАРТИН]

Никогаш не ми станало јасно како можи без никаква заштита да трчаш врз добро утврден ров или митралезко гнездо..

[Iko]

Verojatno zoshto ne si roden vo vremeto koga ne postoeshe rechisi nikakva balistichka zashtita...isto ko da kazhesh - kako nekoi slepci jurishale na falanga - postroena so dolgi sarisi, znaejkji deka na istite kje se nabodat po deset dushi dur da doesh samo do prviot falangist...

Porano mazhite bea budali...










...no barem bea mazhi...deneska - site se pametni peshkirchinja i umni pi*kici...

[alvarhanso]

http://www.youtube.com/watch?v=vH3-Gt7mgyM" onclick="window.open(this.href);return false;

[Canemakedonski]

http://www.youtube.com/watch?v=vH3-Gt7mgyM

Cannon to right of them,
Cannon to left of them,
Cannon in front of them
Volley'd and thunder'd;
Storm'd at with shot and shell,
Boldly they rode and well,
Into the jaws of Death,
Into the mouth of Hell...

[alvarhanso]

Happy 4-th of July!

http://www.youtube.com/watch?v=M2rTafbQepg" onclick="window.open(this.href);return false;

[Iko]

Na deneshen den, 10-ti Juli - vo 1856-ta godina, vo maloto selce Smiljan, vo regionot Lika, vo togashnata oblast "Voena Krajina" vo ramki na Avstro-Ungarskata Imperija, vo semejstvoto na Srpskiot Pravoslaven sveshtenik Milutin i negovata sopruga, domakjinkata Djuka (obajcata etnichki Srbi so poteklo od "Stara Hercegovina" na tromegjeto megju deneshna Srbija, Crna Gora i BiH), se rodi chetvrtoto od vkupno pette nivni deca, a koe kje ostane zapameteno shirum svetot kako eden od najgolemite sovremeni nauchnici i inventori, kako eden od najgolemite elektro-tehnichki i mashinski onzhenjeri, i voopshto, kako eden od najgolemite sovremeni fizichari i najgenijalni umovi vo sovremenata chovechka istorija - Nikola Milutinov Tesla...

[MaKoM]

На денешен ден 2 ри август .......дали треба да се образложува што е !!



Да ни е жива Македонија , просперитетна , стабилна и силна

[karamba]

Да Живее Македонија!!! Среќен празник и многу години да го славиме!

Среќен Именден и Слава на тие што си слават

[Iko]

Srekjen Praznik i za Mnogu Godini neka e denshniov svetol den i svet datum! Da zhivee majka Makedonija i da iscrkaat site nejzini dushmani!

[Iko]

Ushte edna godina pomina, i najiskreno (i povtorno, za moja lichna golema zhal), soocheni so sekojdnevnata mizerija na koja se izlozheni - bash i nemaat nekoja osobena prichina za proslava (osobeno vo vojnichkite redovi - smozhdeni od bedata na bukvalno egzistencijalno dnevno nivo) - no sepak, so pochit i pietet kon site moi poraneshni armiski kolegi (podednakvo kolegi-oficeri, ili pak podoficeri i vojnici) - sakam na site pripadnici na ARM, najsrdechno da im go chestitam deneshniot praznik, so najiskreni zhelbi za nivno (i familijarno) zdravje (prvo i najbitno od se), srekja, ljubov i uspesi na sekoe pole - podednakvo profesionalno i personalno!

Neka Vi e chestit dragi moi - denot na ARM!

"Semper Etiam - Ubique Superiores!"

Uraaa!!! Uraaa!!! Uraaaaaaaaa!!!