Мојот најубав лет

[Flug]

Esen, period sovrsen za ucenje paraglajding. Bevme kaj Ribnik, Prilepsko. Duvkase lesno vetre, kolku malku da go gali kriloto. Letot bese CTG (Close to The Ground). Cekav vozbuden i napnat za da vidam dali vetrot ke smeni pravec ili intenzitet. Se e tivko, nema ni turbulencii ni promeni. Dobiv dozvola da letnam. Se zatrcav ponezno malku, racete svitkani vo laktite i vlecam napred, vetrot mi e sojuznik i mi pomaga da go izdignam kriloto. Gradnata gurtna me zategna i se prilepi na mene. Toa mi bese siguren znak deka kriloto e pod pritisok. Vednas gi turnav racete malku napred, za da se izdigne kriloto nad mene i so golemi cekori se zatrcav po kosinata. Racnite gurtni go namalija pritisokot vrz racete, osetiv kako kriloto malku me kreva nagore. Brz opul kon gore - celosno e pod pritisok i optovareno. Racete gi stavam vo polozba "strela" , se obesuvam na gradnata gurtna i veke sum vo vozduh. Kriloto e super opstrueno, efektivno, slabo tone, pocnuvam da pravam vrtenja. Letam kako nikogas dotogas. Optegnat vo vezot, sloboden i opusten kako na masaza. Napraviv mnogu vrtenja, se odnesuvav isto kako da sum na 3000 metri, kako da imam visina i za pozajmuvanje.
Vo eden moment - nispon. Izgubiv nekolku metri, no ostanav paralelen so padinata. Zemjata mi se priblizi premnogu brzo. Pomisliv deka ke zarinkam vo zemjata. Uste 3 metra, uste 2 do udar... racete pocnaa da mi zhezhat, ne sakav da pomislam deka ke udram vo padinata i deka taka neslavno ke zavrsi mojot prekrasen let. Vo posleden moment dadov leva kontrola, silno se navaliv na levo so teloto i povlekov leva komanda, mozev da ja cepnam trevata so levata raka...i toa sto licese na silen udar vo zemja, stana prekrasen brisecki let. Na eden metar visina projuriv brzo. Povtorno celen vetar susti okolu mene, me izdiga sosem malku, a jas brisam nad zemjata so otprilika 40 km/h. Kako na volsebno kilimce. Nova prepreka - neplaniraniot nispon me natera da gagjam megju dve drva oddaleceni edno od drugo otpirlika kolku sto imam raspon na kriloto za da sletam na alternativnata pateka. Se musnav megju niv sovrseno precizno. Za cudo briseckiot let traese i traese - od nisponot pa se do sletuvanje se grebev na metro i pol do dve metra nad zemja. Koga gi pominav preprekite, namerno pocnav da pustam brzina za da trae briseckiot let. Sletav vo dinamika, ne klasicno, za da si go prodolzam uzivanjeto. So silna vozbuda stapnav na zemjata, zadovolen sto uspeav da go parkiram kriloto taka precizno.
Pozdrav decki i letajte so sto mozete